oorspronkelijk het onvoorbereid en meestal zonder publiek samen improviseren van jazzmusici. In de jaren veertig van de 20e eeuw werden jam sessions voor publiek georganiseerd (Eddie Condon, Norman Granz).
Deze concerten konden de reputatie van musici maken en breken, maar gaven vooruitstrevende jonge musici de kans om te experimenteren. Zo improviserend kwamen Charlie Parker, Dizzy Gillespie, Thelonious Monk, Charlie Christian tot de be-bop. →Jazz at the Philharmonic.
