v. (-en), 1. (typografie) vergrote afstand tussen twee regels (e); 2. (televisietechniek) het door een speciale elektronische schakeling aftasten en weergeven van het beeld, m.n. eerst de oneven lijnen op het beeldscherm schrijven, daarna de even lijnen (e).
(E) TELEVISIETECHNIEK. De flikkerverschijnselen die optreden bij aftasting van volledige beelden, worden door interliniëring sterk verminderd. Projectie van twee halve beelden na elkaar wekt voor de menselijke waarneming nl. de indruk dat de tijd tussen twee volledige beelden verkort is. TYPOGRAFIE. Naarmate de zetbreedte groter wordt, moet de interliniëring ruimer worden, om een goed overlezen naar de volgende regel mogelijk te maken. De normale afstand tussen twee regels is net voldoende om de staarten stokletters in te laten vallen.
