(1198—1216), Lotario di Segni, *1160 of 1161 Anagni, ♱16.7.1216 Perugia. Innocentius studeerde theologie te Parijs en kerkelijk recht te Bologna.
Hij schreef De miseria humanae conditionis (3 dln. 1195; Over de ellende van het menselijk bestaan), dat tot in de 16e eeuw veel gelezen werd, en De sacro altaris mysterio (Over het heilig altaargeheimenis), dat belangrijk was voor de leer over de →transsubstantiatie. Innocentius wordt beschouwd als de grootste middeleeuwse paus, die het pausdom op het toppunt van zijn wereldlijke macht bracht. Hij breidde de kerkelijke staat uit, wist zijn wil op te leggen aan Filips van Zwaben, Otto IV van Brunswijk en Frederik II in Duitsland en aan Jan zonder Land in Engeland. Hij verdedigde zijn opperheerschappij over Sicilië en trad op als scheidsrechter in de hele christenheid. Hij steunde Dominicus en zijn volgelingen. Hij organiseerde de vierde kruistocht (1202—04) en bekroonde zijn pontificaat met het Vierde Lateraans Concilie (1215).
Hij stierf tijdens de voorbereiding van de vijfde kruistocht. Uitgaven: Migne, Patrolog. Lat. 214—217; De miseria humanae conditionis, door M.Maccarrone (1955). L i T T . J. Powell, Innocent III, vicar of Christ or lord of the world? (1963); H.Roscher, Papst Innozenz III und die Kreuzzüge (1969); M.Maccarrone, Studi su Innocenzo lIl (1972); J.Gill, Innocent III and the Greeks (1973).
