[Amerikaanse slang], v./m. (-s), jeugdig persoon, die zich door gedrag en kleding verzet tegen de heersende moraal en de gevestigde orde.
(e) De hippiebeweging bloeide vooral in de jaren zestig in de VS. De meeste leden waren blanke jongeren uit de middenklassen, die in verzet waren gekomen tegen de Amerikaanse samenleving. Het felst zetten zij zich af tegen de bureaucratie, de competitiedwang en de prestatiemoraal. Zij streefden meer naar een nieuwe levensstijl, die gekenmerkt zou worden door liefde voor de medemens en schoonheid (flower power), dan naar politieke hervormingen. Zij brachten hun afkeer van de gevestigde samenleving tot uitdrukking in hun (bonte mengeling van) kleding, eigen muziek (electric rock) en alternatieve samenlevingsvormen (→commune).
