[→Lat. herba, kruid, vorare, verslinden], m. (-voren), dier dat alleen plantaardig voedsel gebruikt.
(e) De herbivoren onder de vogels hebben vaak een dikke snavel (vinken). De meeste plantedelen bevatten een kleinere hoeveelheid voedingsstoffen dan dierlijk voedsel. Bovendien zijn plantecellen omgeven door een dikke, met cellulose doortrokken celwand, en daardoor minder gemakkelijk te verteren. Om deze wanden te verbrijzelen kauwen herbivore zoogdieren tijdens het herkauwen hun voedsel langdurig met behulp van geplooide kiezen. Herbivoren hebben vaak een lang darmkanaal waarin cellulose afbrekende micro-organismen leven. →levensgemeenschap.
