[Germaanse vert, van het Gr. soter, redder, heilbrenger], term speciaal gebruikt voor Jezus Christus. In het OT is Jahwe de Heiland, m.n. in Jes.40 vlg., waar Jahwe in Israël heil bewerkt door zijn reddende tussenkomst ten tijde van rampspoed.
Het NT kent de term heiland niet, maar in het christelijk spraakgebruik, m.n. in het protestantisme, wordt Jezus de Heiland genoemd, en wel in zijn persoonlijke verhouding tot de zondige mens. Vanwege deze sterke associatie met de stichter van het christendom, gebruikt men in de godsdienstwetenschap liever het woord →heilbrenger.
