Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

heftig

betekenis & definitie

bn. en bw. (-er, -st), 1. driftig, onstuimig (in woord of gebaar): hij werd-; in heftige toorn ontstoken; hij gaf een — antwoord; van aard zijn, een karakter hebben, vurig, hartstochtelijk; (bw.) op heftige wijze: — spreken; hij voer tegen mij uit; 2. (bw.) hevig: het voorstel werd — bestreden, fel.