m. (-en), (ook: hemiparasiet), een plant die wel in staat is door koolzuurassimilatie haar eigen organische stoffen te vormen, maar geen anorganische stoffen uit de bodem kan opnemen; deze daarom uit een andere plant opneemt.
(e) Tot de halfparasieten behoren o.a. ratelaar (→Rhinanthus) en ogentroost (→Euphrasia), die zich aan de wortels van andere planten hechten, en mistletoe (→Viscum), die op takken leeft.
