o. (-hoven),
1. in Nederland het hoogste rechterlijk college onder de Hoge Raad, dat fungeert als appèlrechter van beslissingen en vonnissen van de arrondissementsrechtbanken; Hoog Militair Gerechtshof, hoogste milit. rechtbank (e);
2. het gebouw waarin zo’n gerecht zitting houdt.
(e) De gerechtshoven oordelen in eerste aanleg zonder mogelijkheid van -hoger beroep in geval van ➝prorogatie. Er zijn vijf gerechtshoven: te ’s-Hertogenbosch, Arnhem, ’s-Gravenhage, Amsterdam en Leeuwarden. Het rechtsgebied van ieder hof omvat een aantal arrondissementen. Een gerechtshof spreekt recht met drie raadsheren. In ieder hof zijn meer dan drie raadsheren, maar een hof is verdeeld in verscheidene kamers. Bij elk gerechtshof zijn een of meer belastingkamers, belast met de behandeling van beroepen in belastingzaken.
Bij het gerechtshof te Amsterdam is voorts een ➝ondernemingskamer, bij het gerechtshof te Arnhem een ➝pachtkamer. Het OM bij een gerechtshof wordt uitgeoefend door de procureur-generaal en de advocaten-generaal (artt. 60-72 wro).
Voor België: ➝hof van beroep.
