bn.,
1. gelijk van vorm of uiterlijke gedaante; (geologie) gelijkvormige ligging, (van steensoorten in de aardkorst) in strekking en helling met die van een andere soort overeenkomend; (meetkunde, van vlakken of lichamen) in vorm met elkaar overeenkomend (e); (gew.) voor — afschrift, eensluidend;
2. (van fysische processen) die door dezelfde vergelijking beschreven kunnen worden;
3. (van zaken) er overal gelijk uitziende (in de zin met de trappen van vergelijking -er, -st); de ruwe klei moet dooreengemengd worden om haar gelijkvormiger te maken.
(e) Gelijkvormig heten figuren wanneer er een zodanig verband tussen de punten resp. de lijnen van deze figuren bestaat dat corresponderende lijnstukken dezelfde verhouding hebben. De figuren kunnen dan beschouwd worden als gelijk in alle opzichten, behalve in de schaal, waarop zij zijn ontworpen; de ene figuur is de vergroting of verkleining van de andere.
