Léon Paul, Frans dichter, *4.3.1876 Parijs, ♱25.11.1947 Parijs. Fargue behoorde in 1912 tot de eerste medewerkers aan de Nouvelle Revue Française.
Hij onderging de invloed van het symbolisme, van Mallarmé, Verlaine en Laforgue. Zijn werk (veelal met Parijs als onderwerp) vertoont een samengaan van symbolisme met surrealisme en een poging tot synthese van de humanistische traditie en het moderne leven. Werken: poëzie: Tancrède (1911), Poèmes (1912), Pour la musique (1914), Banalité (1928), Suite familière (1928), Épaisseurs (1929), Espaces (1929), Sous la lampe (1930), Les ludions (1930); essays, kronieken en herinneringen: Le piéton de Paris (1939), Déjeuners de soleil (1942), Refuges (1942), Méandres (1946).LITT. E.de la Rochefoucauld, L.P.Fargue (1959); V.Larbaud, L.P.Fargue poète (1964).
