v. (-s),
1. (scheikunde) de relatieve hoeveelheden van de verschillende elementen die zich met een zelfde gewichtshoeveelheid van een ander element kunnen verbinden (e);
2. (wiskunde) →equivalentierelatie.
(e) Een voorbeeld van equivalentie is, dat 1,008 gewichtsdelen waterstof zich verbinden met 35,457 gewichtsdelen chloor en met 8 gewichtsdelen zuurstof. Het equivalentgewicht van een element is nu de hoeveelheid, die zich met 8 g zuurstof verbindt of met 1,008 g waterstof. Het is gelijk aan, of een eenvoudige breuk van het atoomgewicht.
Onder elektrochemische equivalentie verstaat men de hoeveelheid van dat element die bij de elektrolyse aan de eenheid van elektriciteitshoeveelheid verbonden is. Zo wordt bij elektrolyse van zilvernitraat (AgN03) door één Coulomb 1,118 mg zilver afgescheiden. Derhalve noemt men deze hoeveelheid het elektrochemisch equivalent van zilver. Is van een element in verschillende verbindingen de valen tie verschillend, dan heeft het elektrochemisch equivalent in die verbindingen niet dezelfde waarde, maar is omgekeerd evenredig met de valentie.
