[➝Gr., constellatie], v./m. 1. (filosofie) onthouding van oordeel; (fenomenologie) de opschorting van het oordeel over het al of niet werkelijk-zijn van het waargenomene;
2. (sterrenkunde) het tijdstip waarop een beweeglijk hemellichaam een bepaald punt van zijn baan inneemt (b.v. het perihelium); algemener: tijdstip waarvoor zeker verschijnsel of zeker gegeven geldt (b.v. de epoche van de plaats van een ster); het tijdstip waarop de coördinaten van een sterrenkaart precies juist zijn; een belangrijke gebeurtenis, die als uitgangspunt voor een tijdrekening kan dienen.