[Du.], een door de nationaal-socialisten ingevoerde term voor moderne, in hun ogen ontaarde, kunst van de 20e eeuw. Na 1933 werden in Duitsland van regeringszijde de werken van Duitse vertegenwoordigers van progressieve stromingen (expressionisme, futurisme, dadaïsme) ‘ontaard’ verklaard en vervolgd.
In 1937 werd in München naast een tentoonstelling van traditionalistische kunst een expositie ‘Entartete Kunst’ gehouden om de nadruk te leggen op de verwerpelijkheid van deze moderne uitdrukkingsvormen. Moderne kunst werd uit de collecties verwijderd, naar het buitenland verkocht of vernietigd. De verguizing beperkte zich niet tot de Duitse modernen, maar omvatte ook kunstenaars zoals Gauguin, Van Gogh, Munch, Picasso en Chagall.
LITT. P.O.Rave, Kunstdiktatur im Dritten Reich (1950).
