v./m. (-en),
1. (ook: aardeof kelderwind, cric), werktuig voor het omhoog brengen over kleine hoogte van zware lasten, in het algemeen door een van hefvlakken voorziene heugel te verplaatsen door een met de hand aangedreven tandwielstelsel (zie vijzel);
2. hefboom; (fig.) middel om zonder veel moeite of overleg kracht uit te oefenen;
3. (fig.) dom, log persoon die geen andere waarde heeft dan zijn lichaamskracht.
