v., de verwijdering van alle stoffen met een anorganisch (zout) karakter uit water.
Tot de door demineralisatie te verwijderen stoffen worden gerekend de kationen zoals natrium-, kalium-, calcium- en magnesiumionen, en de anionen zoals chloride-, sulfaat-, waterstofcarbonaat en nitraationen. Ook verbindingen zoals kiezelzuur en stoffen met een colloïdaal karakter kunnen bij de demineralisatie worden geëlimineerd. De verwijdering van de minerale bestanddelen vindt hoofdzakelijk plaats in zgn. ionenwisselaars; in de praktijk maakt men gebruik van systemen van kationenen anionenwisselaars. Men onderscheidt hierbij drie uitvoeringsvormen:
1. het systeem sterk zure kationen- en zwak basische anionenwisselaar;
2. het systeem sterk basische anionen- en zwak zure kationenwisselaar;
3. het zgn. mengbed, daarbij bevinden zich een sterk basische anionenen een sterk zure kationenwisselaar in een reactieruimte. De reacties die in de ionenwisselaars verlopen, kunnen schematisch als volgt worden weergegeven:
R-S03H + Na+ + Cl ⇆ R-SO3Na + H+ + Cl-sterk zure minerale kationen- bestanddelen wisselaar R-NH3OH + Cl⇆ R-NH3 Cl + OH zwak basische anionenwisselaar H+ + OH⇆ H20 Het Na+-ion wordt uitgewisseld tegen een H+-ion; het CR-ion tegen een OH -ion, waarna het H+ion en het OH--ion zich verenigen tot een watermolecuul. De minerale bestanddelen, nl. het Na+ion en het Cl--ion, blijven in gebonden toestand achter in de ionenwisselaars.
