[Hebr., God is (mijn) rechter], oudtestamentisch figuur, op wiens naam volgens joodse traditie een profetisch boek staat, dat tevens Daniels biografie is. Aan het hof van de Babylonische koning Nebukadnezar zou Daniël, wegens weigering afgoderij te bedrijven, in een leeuwenkuil zijn geworpen.
Door God gered en daarna door de koning met eer overladen, zag Daniël in het teken aan de wand (mene, tekel, ufarsin) de naderende ondergang van Babylon.
