(ten onrechte naar Kyrillos genoemd), huidig schrift voor het Russisch, Oekraïens, Witrussisch, Bulgaars, Macedonisch, de Servische en Bosnische varianten van het Servokroatisch, en voor enkele tientallen litteraire talen van de Sovjetunie. Een voordeel boven het Latijnse schrift is de aanwezigheid van afzonderlijke letters voor de ruisklanken (b.v.
Frans: ch, Engels: sh, Duits: sch), een nadeel is het ontbreken van de j. Het cyrillische schrift heeft in de loop der tijd overal wijzigingen ondergaan. Onder Peter de Grote werd de vorm van de letters gemodelleerd naar het Latijnse drukschrift, terwijl enige overbodige tekens wegvielen. Dit schrift werd grazjdanskaja azboeka (burgerlijk alfabet) genoemd, en deze schrijfwijze van het Russisch bleef vrijwel ongewijzigd tot aan de revolutie van 1917. Toen verdwenen opnieuw drie letters. Het huidige Russische alfabet telt 32 tekens.De vroegere lettervormen bleven gehandhaafd in de godsdienstige kerkslavische geschriften. Het hervormde schrift van Peter de Grote werd met geringe wijzigingen overgenomen door de Bulgaren en Serven. Pas V.S.Karadzic schiep in 1814 een volmaakt fonetisch Servisch alfabet, o.a. door de invoering van een j.
