[Fr.; Ital. corrente, coranta; Eng. corant], v. (-s), oude Franse dans.
De courante was in de 16e en 17e eeuw een promenadeachtige hoofse dans met kleine sprongen. Zij werd aanvankelijk in snel tempo, later statiger en geheel terre a terre uitgevoerd. De courante behoorde tot de favoriete dansen van koning Lodewijk XIV.
In de muziek kreeg de courante sedert ca. 1700 een vaste plaats, na de allemande, in de instrumentale suite. In deze vorm werd de courante steeds meer gestileerd en van contrapuntische tegenstemmen voorzien, soms gevolgd door variaties (‘doublés’), of als dans van oneven maatsoort verbonden, als besluit, met een kalmer dans van even ritme.
