[Fr.], bn. en bw.,
1. in het midden gelegen: een centraal punt; Centraal-Amerika; zelfst. de Centralen, Duitsland en zijn bondgenoten in de Eerste Wereldoorlog; ook van een ligging zelf gezegd: de centrale ligging van Utrecht;
2. het middelpunt vanwaar werkingen uitgaan of waarin zij samenkomen: het centraal gezag; het centrale zenuwstelsel, hersenen en ruggemerg; het centraal bestuur, hoofdbestuur; centrale banken, die door de staat belast zijn met controle op de bankbiljettencirculatie en het betalingsverkeer met het buitenland; de centrale kiesvereniging, gevormd door verschillende plaatselijke verenigingen in het kiesdistrict;
3. van één punt uitgaande: centrale verwarming; centrale bediening;
4. als bw.: een centraal gelegen punt; de toestellen worden centraal bediend.
