v. (-en),
1. het branden;
2. het woelen en schuimen van de aanrollende en teruggekaatste golven bij kusten en ondiepe plaatsen: de branding staat op de kust, rolt aan, slecht (gaat liggen); branding aan lij!, uitroep als waarschuwing dadelijk overstag te gaan, ter ontkoming aan gevaar; in de branding raken, in grote verlegenheid.
Brandingsgolven gaan gepaard met watertransport in de richting van de golven. Dit opgestuwde water geeft aanleiding tot sterke onderstroming zeewaarts en tot het optreden van sterke terugstromingen op onregelmatige afstanden van elkaar (zeer gevaarlijk voor baders).
