sinds 1512 een der 16 kreitsen van het Duitse Rijk. In 1512 werden de Oostenrijkse en Bourgondische erflanden als Bourgondische en Oostenrijkse kreits in de sedert 1495 in het Duitse Rijk van kracht zijnde verdeling in kreitsen opgenomen.
Bij het Verdrag van Augsburg (1548) kwam er een nadere regeling tot stand, waarbij de bedoeling van keizer Karel V was, de eenheid van de Ned. gewesten tegenover het Duitse Rijk te versterken. Gelre, Zutphen, Utrecht en Overijssel werden van de Westfaalse kreits afgescheiden en samen met de andere gewesten, benevens Vlaanderen en Artois, Franche-Comté en Charolais, opgenomen in een nieuwe Bourgondische kreits, waarbij de 17 Ned. gewesten nu een autonoom geheel vormden, dat onder de bescherming van het Rijk stond.
De eenheid van de Bourgondische Kreits werd verbroken door de Unie van Utrecht (1579) en door de Vrede van Munster (1648). Voor de Zuidelijke Nederlanden bleef de Bourgondische Kreits nog voortbestaan tot de Coalitieoorlogen; bij de Vredes van Campo Formio (1797) en Lunéville (1801) hield echter alle verband met het Duitse Rijk op te bestaan.
