bn. en bw. (-der, -st),
1. wat blijkt zo te zijn als het zich vertoont, duidelijk, geen twijfel overlatend, zo dat men het duidelijk inziet, erkent: het is een blijkbare vergissing; hij heeft te veel op eigen kracht vertrouwd;
2. (bw.) naar men mag of moet aannemen: hij heeft daartoe geen gelegenheid meer gehad.
