bn. en bw., (taalkunde) naamwoord, woord dat een eigenschap of een hoedanigheid van een zelfstandigheid aanduidt; adjectivum; bijvoeglijke bepaling, onderscheidende bepaling van een zelfstandigheid, zie bijstelling; het woord is bijvoeglijk gebruikt, als bijvoeglijke bepaling: een bijvoeglijk gebruikt voornaamwoord; telwoord; vgl. zelfstandig.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
