Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 21-03-2019

Bhakti

betekenis & definitie

[Sanskriet, deelhebben], v., aanhankelijkheid, liefdevolle overgave, speciaal aan de godheid, tevens adoratie en mystieke devotie.

Als reactie op het rituele formalisme van het oude brahmanisme en van de atheïstische tendensen van jainisme en boeddhisme ontstond in het hindoeïsme een liefdevol geloof in een persoonlijk gedachte God, een streven naar concentratie op de godheid alleen, een adoratie van en overgave aan hem, en een streven naar de moksa (uiteindelijke verlossing uit de kringloop van de wedergeboorten) langs deze weg. Deze stroming, die al bij het begin van onze jaartelling zeer verbreid was, is reeds vertegenwoordigd in de Bhagavadgita. In het boeddhisme, het systeem van de Vedanta en in vele sektarische stromingen heeft de bhakti-gedachte grote invloed geoefend.

Litt. W.Eidlitz, Die indische Gottesliebe (1955).