Bewaarder

betekenis & definitie

m. (-s), hij die bewaart, m.n.

1. wachter;
2. hij die iets behoedt: bewaarders van de godsdienst;
3. hij die iets onder zijn berusting heeft: bewaarder der hypotheken, de persoon, aangesteld als bewaarder nadat er beslag is gelegd op roerend goed.