, o. (-en),
1. gezag om een groep van personen te leiden en opdrachten te doen uitvoeren, m.n. in het krijgswezen; zie dienstbevel: het bevel voeren over een leger; onder van, onder aanvoering van;
2. opdracht waaraan gehoorzaamd moet worden, gebod: een bevel tot arrestatie; een om het schieten te staken; ook de inhoud van de opdracht: het bevel luidt enz.; op -, ingevolge een gebod of opdracht; op rechterlijk -, ingevolge uitspraak van de rechter.
