o. (-en),
1. dat wat een einde, slot aan iets maakt: tot besluit; een schitterend besluit van het feest;
2. beslissing waartoe men na overweging of beraadslaging komt: een besluit nemen, vormen;
de besluiten van een vergadering;
3. dat wat men vaststelt om uit te voeren; (m.n.) maatregel van inwendig bestuur door de uitvoerende macht vastgesteld: bij Koninklijk Besluit.
In Nederland wordt volgens de artt. 149 en 154 GW de macht van de koning om besluiten van provinciale staten, gedeputeerde staten en van gemeentebesturen, die met de wet of het algemeen belang in strijd zijn, te schorsen en te vernietigen, bij de wet geregeld. Art. 161 GW schept een zelfde bevoegdheid - het daarbij aan de wet overlatend uit te maken, welke instantie die bevoegdheid zal moeten bezitten - ten aanzien van besluiten van openbare lichamen van beroep en bedrijf.
In België wordt de term vrijwel overeenkomstig het Ned. gebruik gehanteerd. Het ministerieel besluit is de handeling waarbij een minister een beslissing geeft op grond van het gezag dat hem wettelijk is toevertrouwd. De door de provinciale raden, gemeenteraden en burgemeesters getroffen besluiten worden, naar het Belg. juridisch taaleigen, reglementen of verordeningen genoemd.
