(bankte, heeft gebankt),
1. vertoeven, blijven: hij zal daar niet lang banken, niet lang blijven;
2. op een (zand)bank komen om daar te vissen;
3. bij een kaartspel de bank (de inzet van de spelers) houden;
4. hazardspel met kaarten .
Dit spel, afgeleid van baccarat, wordt met 32 kaarten gespeeld en is geschikt voor maximaal tien spelers. Eén hunner is bankhouder. Hij geeft elke speler drie kaarten en legt de stok voor zich. De spelers kunnen nu passen of de bank geheel of gedeeltelijk opeisen (inzet). De bankhouder legt vervolgens de bovenste kaart van de stok open.
Winnaar is de speler met een kaart van gelijke kleur en hogere waarde. Hij verkrijgt het door hem opgeëiste deel. Verliezers betalen het door hen opgeëiste deel aan de bank. Er wordt van bankhouder gewisseld als een speler de hele inzet heeft gewonnen.
LITT. F.Gerver, Tachtig kaartspelen (1969).
