Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 31-01-2019

Ataxie

betekenis & definitie

[Gr. ataxia, ongeordendheid], v., stoornis in de onderlinge samenwerking (coördinatie) van de spieren bij het uitvoeren van een doelgerichte beweging.

Bij ataxie zijn de spieren zelf intact, maar de stoornis vindt haar oorzaak in het centrale of perifere zenuwstelsel. Bij ataxie door beschadiging van het centrale zenuwstelsel betreft dit meestal een letsel van de kleine hersenen. Ook bij aandoeningen van het evenwichtsorgaan kan deze aandoening optreden.