acne - ac’ne, v./m. (-s), een ontsteking van de talgklier. De aandoening is primair het gevolg van een te vette huid (seborroïsche huid), ten gevolge van een hormoonstoring, vaak in de puberteit optredend (jeugdpuistje). De huid heeft een sterke verhoorning (kerosis) en gelijktijdig een overvloedige talgafscheiding, waardoor de afvoerbuisjes van de talgklier verstopt raken en overdoseren: de zgn. comedon (meeëter) genoemd. De aandoening is vooral op gezicht, nek en schouders gelokaliseerd.
Zij verdwijnt, vooral puberteitsacne, vaak spontaan op ca. 20-jarige leeftijd. Acne kan verschillende oorzaken hebben, o.a. intolerantieverschijnselen, gebruik van b.v. jodium, teer, broom enz. huid (verzorging).
