aan'randing, v. (-en), in het algemeen overval, het te-lijf-gaan met misdadige en/of oneerbare bedoelingen.
(D Aanranding van de eerbaarheid: strafmisdrijf, te weten iemand door (bedreiging met) geweld nopen tot het doen of ondergaan van ontuchtige handelingen. In Nederland gestraft met maximaal 8 jaar gevangenis (art. 246 WStr.); in België eerbaarheid. Als aanranding van de persoon des konings en van het hoofd van een bevriende staat, wordt elke gewelddaad tegen deze personen beschouwd: in Nederland gestraft met maximaal 7 jaar en 6 maanden, resp. 6 jaar gevangenisstraf; in België voorzien artikelen in het bijzonder gedeelte van het WStr. in een aantal misdrijven, die aldaar aanslag op de persoon des konings of andere hoogwaardigheidsbekleders genoemd worden (aanslag). Aanranding van een meerdere (militair recht) insubordinatie.
