recalcitrantie

betekenis & definitie

UIT:
Nationaal gevoel (Bas Heijne, Nrc.nl, 3 maart 2013)

CONTEXT:
Naïeve blijmoedigheid tegenover infantiele RECALCITRANTIE – wie een sociale geschiedenis van Nederland over de afgelopen veertig jaar wil schrijven, komt met die samenvatting een heel eind.

:
onwilligheid, weerspannigheid

UITSPRAAK:
[ree-kal-sie-tran-(t)sie]

WOORDFEIT:
Recalcitrantie en recalcitrant komen via het Frans van het Latijnse werkwoord recalcitrare, dat 'achteruitschoppen, terugslaan' betekent. De kern van dat woord is calx, het Latijnse woord voor 'hiel'.
Een synoniem van recalcitrant is weerspannig; het is gevormd van weer 'tegen' en een oud woord span 'strijd': 'tegen iets strijdend, zich verzettend' dus.