en-suitedeur

betekenis & definitie

betekenis
deur die twee bij elkaar horende kamers scheidt

uitspraak
[â(ng)-swiet-deur]

citaat
"Het uitgangspunt van de Spellingwijzer is dat er in principe alleen woorden in staan die weleens worden opgezocht omdat ze een spellingprobleem hebben. De samenstellingen deurstijl, driedeursauto en en-suitedeuren zijn er bijvoorbeeld wel in opgenomen, maar deur niet."
Bron: Dicht bij de praktijk (Taaladviesdienst, Onze Taal, 6 oktober 2015)

woordfeit
Het Franse woord suite 'gevolg, opeenvolging, reeks' gaat terug op het Latijnse werkwoord sequi 'volgen, voortzetten'. Suite is ook de benaming voor een muziekstuk met opeenvolgende delen, voor een trouwstoet en voor een ruimte, in het bijzonder voor bij elkaar horende, in elkaar overgaande kamers. In het Nederlands wordt soms het Franse voorzetsel en toegevoegd: kamers en suite zijn kamers die 'elkaar opvolgen', achter elkaar liggen; de (schuif)deuren die de kamers kunnen scheiden, zijn suitedeuren of en-suitedeuren.
Als een Franse woordgroep, zoals en suite, voorkomt in een samenstelling met een Nederlands woord, zoals deur, staat er een streepje tussen de Franse woorden. Vandaar dus en-suitedeuren.