[Eng. loft, zolder], m. (g.mv.), term voor een vorm van jazz die ca. 1975 in New York ontstond en genoemd is naar de plaats waar deze muziek aanvankelijk vaak werd gespeeld.
De loft-jazz wordt beschouwd als een voortzetting van de free-jazz (Art Ensemble of Chicago, John Coltrane). Vergeleken daarmee vertoont de loftjazz echter meer variatie in tempo en volume, meer aandacht voor de vorm, en gebruik van zowel traditionele als vrije improvisatietechnieken. Belangrijke vertegenwoordigers van deze stijl van jazz zijn o.a. Olu Dara, Hamiet Bluiett en Julius Hemphil.
