(Principat d’Andorra), vorstendom in de oostelijke Pyreneeën, 465 km2, 31000 inw. Hoofdstad: Andorra-la-Vella.
ECONOMIE
De handelsbalans van het vorstendom vertoonde een groot tekort. Dit werd echter meer dan goedgemaakt door de dienstenbalans (meer dan 7 mln. toeristen per jaar) en de geldbalans. Andorra wordt in toenemende mate een markt voor tal van Europese goederen.
POLITIEK
Het verzet tegen het feodale stelsel nam in de jaren zeventig toe. Op 28.5.1977 werd een referendum over een hervorming van het kiesrecht gehouden. Daardoor kregen alle Andorranen van 28 jaar en ouder die in Andorra geboren waren, kiesrecht. In dat jaar werd tevens de immigratie beperkt tot die Fransen en Spanjaarden die in Andorra werkten of wilden gaan werken. In okt. 1978 ontmoetten de twee co-prinsen van het vorstendom elkaar; deze gebeurtenis had in 700 jaar niet plaatsgevonden.
De absolute macht van de co-prinsen werd in 1981 doorbroken door een grondwetswijziging. Hierdoor werd tot op zekere hoogte een parlementaire democratie mogelijk. De eerste constitutionele premier beloofde, toen hij in jan. 1982 aan het werk ging, een modern staatsbestuur in te voeren. Daarvoor ontbrak echter het geld; de schatkist kende al een tekort van f 25 mln. Tot dan toe dekten de overheidsinstellingen hun kosten door het heffen van tol op enkele importgoederen, voornamelijk op benzine (40 %). De regering stelde daarom voor bedrijfsbelasting in te voeren. Dit bracht het kabinet in dit fiscale paradijs onmiddellijk in moeilijkheden en eind april 1984 zelfs ten val. Om vervroegde verkiezingen te voorkomen vormden de acht fracties in het parlement, dat 28 leden omvat, een zakenkabinet waarin zij elk een vertegenwoordiger kregen. De nieuwe premier werd Josep Pintat, een 59-jarige winkelier.
