Een dunne lens is een type lens waarbij de dikte van de lens geen invloed heeft op de brandpuntsafstand. Dit is de afstand tussen het brandpunt, waar alle invallende lichtstralen samen komen, en de lens. De term dunne lens wordt met name gebruikt in de geometrische optica.
Om het verband te beschrijven tussen de brandpuntsafstand, lichtstralen die in een lens vallen en de manier waarop deze lichtstralen worden gebroken, gebruikt men de zogenaamde lenzenmakersformule. De formule kan worden afgeleid door de afstanden die twee lichtbundels afleggen, één vanuit het midden van de lens en de ander vanuit de top, tot het brandpunt te berekenen.
Net als bij andere formules, maakt men bij de lenzenmakersformule bepaalde veronderstellingen. Zo veronderstelt men dat de lens waar de lichtstralen invallen een zogenaamde dunne lens is. Dit houdt in dat de dikte van de lens ten opzichte van de brandpuntsafstand kan worden verwaarloosd. Het maakt niet uit of men de brandpuntsafstand meet vanaf het oppervlakte van de lens of vanaf het midden. Doordat men van een dunne lens uitgaat, gaat men er tevens van uit dat er geen verschil is tussen deze twee meetpunten.
Wanneer men verwijst naar een dunne lens, verwijst men over het algemeen dus niet naar een fysieke lens die erg dun is. Men verwijst naar een aanname waarop de lenzenmakersformule is gebaseerd.
