Veldnamen of microtoponiemen verwijzen naar (onbebouwde) landschappelijke elementen in de leefomgeving, landerijen, moerassen, bossen, wegen enz.
Om goed te kunnen verwijzen naar bepaalde percelen land, waren veldnamen onmisbaar. Ze zijn vaak jonger, beperkter bekend en liggen minder vast dan bijv. nederzettingsnamen. De invoering van het kadaster in de 19e eeuw maakte het gebruik van veldnamen in het officiële verkeer overbodig. De schaalvergroting in de landbouw in de 20e eeuw vormt een tweede oorzaak dat het aantal veldnamen en het gebruik ervan sterk is afgenomen.Zie: Gildemacher, K.F., ‘Het onderzoek naar veldnamen in Fryslân'. Naamkunde 35 (2005-2006) 43-61; Schönfeld, M., Veldnamen in Nederland (1980); Sipma, P., Fryske Nammekunde II (1966) 139-196.