Het pragmatisme is een filosofische denkwijze die gebaseerd is op het idee dat een theorie pas kloppend is als deze is getoetst aan de praktijk. Iets is dus pas waar als het uitvoerbaar en toepasbaar is.
In de negentiende eeuw ontstond deze stroming binnen de filosofie in Amerika. Door industrialisatie en voortschrijdend wetenschappelijk inzicht ontstond een rationalisering van het denken. Men ging dus steeds meer uit van de logica in plaats van het gevoel of een religie. Het pragmatisme is hier een voortvloeisel van. Hierbij dient de kanttekening geplaatst te worden dat er altijd binnen de pragmatische leer verschillende opvattingen geweest zijn over hoe deze er precies uit moest zien.
