D.w.z. zonder eenige reden, naar een plotselinge opwelling; zoo maar.
Een dialectische uitdrukking, die voorkomt in Noord-Holland; vgl. Boekenoogen, 701: Uiteen open reden, zoo maar, zonder bepaalde aanleiding, zonder dat bleek waarom: de plaats der reden openblijvende (vaceerende). Vgl. een open(e) vraag (hd. eine offene Frage; eng. an open question) en zie Ndl. Wdb. XI, 519.
