D.w.z. men proeft iets lekkers slechts zoolang het op de tong ligt, die ongeveer een vinger lang is; daarna: alle genot is kortstondig.
Zie C. Wildsch. IV, 309: Lekker is een vinger lang, zegt het spreekwoord, en 't is de waarheid; Tuinman I, 99: Lekker is maar een vinger lang, als het lekkere door 't keelgat is, heeft het geene smaakkelykheid meer, omdat die maar is in den mond, op de tong en 't gehemelte; Harreb. I, 50: Zuinig, zei besje, lekker is maar een' vinger lang; Villiers, 72. Van gelijke beteekenis was een haalkan (fri. healkanne, twee mingelen) is ras uit (Tuinman II, 49). Vgl. voor deze bepaling van maat mnl. vingermael, duummael, de lengte van een duim, en ook in het Grieksch rn'vtupev T TÓAÜXV’ óppévopsv, öÓKTuAog apépa, laten we drinken! wat wachten we op de lichten! de dag is nog maar een vinger lang (eig. breed). In het oostfri. smak is 'n fingerlank, zie Dirksen I, 95, waar uit Freidank wordt aangehaald: diu beste spïse, der beste tranc, der suëze wert niht spannen lank.
