D.w.z. in aanmerking komen, aanleiding geven om.
In het ofr. komt terme voor in de bet. assise, audience; mnl. term, de voor de behandeling eener rechtszaak vastgestelde dag of tijd; eng. terms, berechtingstijd: vandaar in termen setten, in beraadslaging brengen, aan de orde stellen. Hieraan herinnert de ndl. zegswijze: erzijn geen termen om iemand te veroordeelen, d.i. geen rechtsgronden; en zoo ook dat valt niet in de termen, d.i. dat valt niet onder het bereik der strafwet, bij uitbreiding: is ergens niet toe te brengen, geeft geen aanleiding om. Zie Mnl. Wdb. VIII, 256.
