De ziekte van Lyme is een infectieziekte die via een tekenbeet door de bacterie Borrelia burgdorferi wordt veroorzaakt.
Teken zijn kleine spinachtige beestjes die net als muggen leven van bloed. De teken verschuilen zich in het gras of in bomen en slaan toe als er mensen of dieren langskomen. De beestjes springen op de huid, zuigen zich vol met bloed en laten meestal na een dag of vijf uit zichzelf weer los. Het verraderlijke van tekenbeten is dat ze geen pijn doen en je ze dus niet voelt. Als je gebeten bent kunnen er ziekteverwekkers in je lichaam terecht komen. Onbehandeld kun je daar flink ziek van worden. Het is dus belangrijk op je hoede te zijn voor een tekenbeet.
De schapenteek, gewone teek of houtteek komt in Nederland het meest voor. In Nederland wordt de Borrelia bacterie, die de ziekte van Lyme kan veroorzaken, hoofdzakelijk overgebracht door de schapenteek. Deze behoort tot de zogenaamde ‘harde’ teken, herkenbaar aan een schildje over het achterlijf.
Als men door een teek is gebeten, kan er na 3 dagen tot 3 à 4 maanden, gemiddeld 16 dagen, een rode ring op de huid ontstaan rond de plaats van de tekenbeet. Dat gebeurt echter niet altijd; ook zonder het verschijnen van de rode ring kan blijken dat je de ziekte van Lyme hebt. Een ander verschijnsel is een grieperig gevoel met bijv. koorts, hoofdpijn en gewrichtspijn. In een later stadium van de ziekte is er een kans op verlamming van gezichtsspieren, heftige pijn aan arm of been, dubbelzien, krachtverlies in benen, pijnlijke of gezwollen gewrichten, een neiging tot flauwvallen en hartklachten. De huisarts zal bloedonderzoek doen als er duidelijke aanwijzingen zijn dat het om de ziekte van Lyme gaat. Bloedonderzoek heeft pas zin 6 tot 8 weken na de tekenbeet.
Wie gebeten wordt door een teek die besmet is met het TBE-virus heeft een kleine kans hersenontsteking of een hersenvliesontsteking te ontwikkelen. Het TBE-virus komt in Europa al voor in Scandinavië, Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk en ook in Rusland. In Nederland is het virus nog zeldzaam.
De schapenteek kan ook een levensbedreigende vleesallergie veroorzaken: het Alfa Gal Syndroom. Alfa-gal is een koolhydraat dat aanwezig in vlees. Als een persoon die gebeten is door een teek vlees eet, het gaat alleen om vlees van runderen, varkens, schapen en paarden, zorgt het immuunsysteem ervoor dat histamine vrijkomt als reactie op de koolhydraat. Daardoor kan de tekenbeet leiden tot een vertraagde allergische reactie op rood vlees. Sommige mensen die gebeten zijn door een teek worden drie tot zes uur na het eten van rood vlees wakker van netelroos of een hele ernstige allergische reactie. De allergie wordt uitsluitend veroorzaakt door de schapenteek. De kenmerken van een het alfa-galsyndroom zijn: jeuk, netelroos, luchtwegklachten, maagdarmklachten en anafylactische shock. Een anafylactische shock als gevolg van vlees is een ernstige voedselallergie. Normaal gesproken treedt een shock direct op, in dit geval is deze vertraagd.
