Over het algemeen wordt gesproken van fruitarisme wanneer minstens 55% van het dieet voornamelijk uit fruit bestaat.
De meest voorkomende reden om te kiezen voor het fruitarische voedingsprincipe is dat men zich wil voeden zonder dat daarvoor dieren en planten van het leven beroofd of gekwetst moeten worden.
Fruitarisme is strenger dan veganisme en zelfs dan rauw veganisme. De voeding bestaat voornamelijk uit vruchten, noten en zaden, die over het algemeen rauw worden gegeten. Door de beperkte voedselkeuze is de kans op nutriëntentekorten groot. Sommigen fruitariërs hanteren de plantkundige definitie van vrucht en eten daarom ook vruchtgroenten, peulvruchten en sommige rauwe groenten.
Steun om in hun afwijkende voedingspatroon te volharden, vinden de fruitariërs in het raw-foodisme, dat gebaseerd is op de overtuiging dat het verteringssysteem van de mens door de evolutie toegesneden is geraakt op een paleolithisch dieet. Ons DNA zou nog niet zijn aangepast aan relatief moderne voedingsmiddelen zoals graanproducten en zuivel.
Raw fruitarisme, houdt in dat het eten uitsluitend in zijn natuurlijke samenstelling mag worden gegeten, dus alleen rauw en niet gebakken en niet gekookt. Veel raw fruitariërs houden zich aan het 80/10/10 principe: de totale dagelijkse calorie-inname moet volgens hen bestaan uit 80% koolhydraten, 10% vetten en 10% eiwitten. Daarom zijn zij heel matig met vette producten zoals noten, zaden en avocado. Het hanteren van dit uitgangspunt leidt tot ernstige nutriëntentekorten.
Nadelen fruitarisme
Fruitarisme is totaal ongeschikt voor kinderen en niet geschikt voor jongeren. Het brengt de groei en ontwikkeling in gevaar. Een fruitarisch dieet veroorzaakt o.a. ernstige ondervoeding, bloedarmoede en tekorten aan een groot aantal vitaminen en mineralen, eiwitten, essentiële vetzuren en vezels.
Daarnaast leiden voedselbeperkingen tot hongergevoel, voedselobsessie / eetstoornissen, en sociaal isolement. Ook is veel fruit eten in een koud klimaat niet erg aantrekkelijk en kost het veel geld om grote hoeveelheden fruit te kopen.
Fruitarisme wordt absoluut afgeraden bij diabetes of pre-diabetes, nier – of alvleesklierziekten, een lage BMI-index, problemen met de bloedsuikerspiegel, zwangerschap en lactatie wordt
Met name wanneer het vele fruit niet rauw wordt gegeten, maar als jam of stroop, kan dat tot tandproblemen leiden. Dit komt doordat tanden (en botten) demineraliseren als gevolg van de grote hoeveelheden organische zuren en er geringe hoeveelheid mineralen als calcium en magnesium in veel fruitsoorten aanwezig zijn. Het optredende calciumtekort kan ook leiden tot osteoporose.
Sommige fruitariërs ontwikkelen huidproblemen of klagen over broos en breekbaar haar. Dit zou het gevolg kunnen zijn van een tekort aan proteïnen en/of essentiële vetzuren.
Fructose (of vruchtensuiker) komt van nature voor in fruit, groenten, zaden en pitten.
Hoewel voldoende fruit per dag eten wordt geassocieerd met een verminderd risico op kanker, zijn er mensen voor wie het eten van zelfs een klein beetje fruit al problematisch kan zijn. Die mensen zijn intolerant voor fructose. De inname van fructose kan bij hen leiden tot o.a. darmklachten (lijkt qua klachten veel op het Prikkelbare Darm Syndroom). Daarnaast ervaren sommige personen ook: sterke hypoglykemie, hoofdpijn, vermoeidheid, depressie, slapeloosheid, jicht en spierpijn.
Niet alleen de overmaat aan fructose maar ook een zinktekort kan ervoor zorgen dat fructose niet snel genoeg wordt omgezet en opgeslagen in het lichaam. Zinktekorten komen zeer veelvuldig voor bij fruitariërs. Aangezien zink bij honderden reacties in ons lichaam betrokken is, kan een tekort makkelijk optreden.
Fructose geeft, in tegenstelling tot glucose, geen verzadigingsgevoel. En dat kan overeten, overgewicht en flinke hormonale ontregeling tot gevolg hebben.
Fructose bindt het aminozuur tryptofaan. Uit tryptofaan wordt o.a. serotonine (welbevinden) en melatonine (slaap, dag-nachtritme) gemaakt. Teveel gebonden tryptofaan heeft dus consequenties voor onze stemming en slaap.
Fructose verhoogt je urinezuurspiegel. Je kunt de urinespiegel dus ook gebruiken als een indicatie voor je gevoeligheid voor fructose. Hoe hoger de urinezuurspiegel, hoe gevoeliger je zult zijn voor de effecten van fructose.
