(verplicht) noemt men een begeleidende stem, die niet weggelaten kan worden, zonder de waarde van het toonstuk te benadeelen. Behalve de andere begeleiding zijn het in het bijzonder die instrumentale partijen, die met een zangstem concerteeren (aria's met o. viool, hobo of fluit), waarbij de zangstem toch de hoofdpartij blijft.
In den tijd, dat het klavier zelfstandiger werd (midden der 18de eeuw) is vaak ook de pianopartij als o. aangegeven, ter onderscheiding van die klavierstemmen, welke met generale bas-noteering waren opgenomen. Het tegengestelde van O. is ad libitum.
