instrumentale vorm der nieuwere muziek, ontstaan uit de neiging naar polyphonie en intiemere uitdrukking. Het eerste voorbeeld heeft Schönberg gegeven met zijn K. voor 15 solo-instrumenten (1907); ook in de opera wordt naar fijnere klankwerking en meer solistische behandeling van het symphonische orkest gestreefd (Strauss: Ariadne, Hindemith: CardillacJ; zie kameropera.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk