* 7. 11. 1846 te Prossnitz, ✝ 17 9. 1907 te Weenen, componist. Studeerde piano bij Jul.
Epstein in Weenen en compositie bij Rufinatscha, later bij Dessoff, Als uitnemend pianist trad hij eerst te Weenen met eigen composities en later ook op grootere concerttournées op den voorgrond. Van 1872 tot '78 was hij te Weenen als leeraar en later als mededirecteur aan de pianoschool van Horaksch verbonden. Zijn grootste bekendheid kreeg hij echter als componist. Hij schreef talrijke opera's o.a.: Die Bettler von Samarkand (1864), Das goldene Kreuz (1875, zijn meest bekende werk). Der Landfriede (1877), Bianca (1879), Das steinerne Herz (1888), Gringoire (1892). Verder schreef hij een symphonie op. 31, drie serenades voor orkest op. 29, ouverture bij Macbeth op. 46, een jacht-ouverture lm Walde en Ouverture pathétique op. 98, twee pianoconcerten, een concertstuk voor piano en orkest op. 88, een Rhapsodie voor piano en orkest, een vioolconcert op. 41, een sonate voor 2 piano’s, een cellosonate, 3 vioolsonates, een trio, een suite voor viool en piano op. 42 en vele andere werken voor piano, liederen, koren, enz.
