Muziek lexicon

Mr. G. Keller en Philip Kruseman (1932)

Gepubliceerd op 15-06-2021

Fanfare

betekenis & definitie

1) Onbegeleide of ook met harmonieën voorziene melodie of melodie-fragment van eenigszins feestelijk karakter, bestaande uit de tonen van drieklanken of andere accoorden. (zie onder 2). Men onderscheidt de jachtfanfare, waarbij vooral hoorns en de militaire fanfares, waarbij trompetten worden gebruikt.

2) Fragment uit een symphonisch of dramatisch werk, waarin de onder 1) genoemde melodie min of mer geïdealiseerd optreedt. Bijv.; Beethoven: Fidelio, Wagner: Tristan, (2e acte) Chausson: Viviane, poème symphonique, Honegger: Le roi David.
3) Orkest, slechts bestaande uit koperen instrumenten en slaginstrumenten, het fanfareorkest of fanfare-corps