verwekken

betekenis & definitie

verwekken - regelmatig werkwoord
uitspraak: ver-wek-ken

1. de oorzaak zijn van de dingen die volgen
♢ die opmerking verwekte veel onrust
2. met zijn zaad een eicel bevruchten, zodat een kind ontstaat
♢ er is meestal niet veel tijd nodig om een kind te verwekken

Regelmatig werkwoord: ver-wek-ken
ik verwek
jij/u verwekt
hij/zij verwekt
wij/zij/jullie verwekken
ik/jij/u/hij/zij verwekte
wij/zij/jullie verwekten
hij heeft verwekt
de/het/een verwekte ....
verwekkend, verwekkende

Synoniemen
aanrichten, berokkenen, ontketenen, teweegbrengen, veroorzaken, wekken

Tegenstellingen
ketenen