toevallig

betekenis & definitie

toevallig - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: toe-val-lig

1. door een samenloop van omstandigheden
♢ ik heb hem toevallig ontmoet
2. zoals het nu eenmaal is
♢ toevallig ben ik de sterkste
3. wat kan gebeuren
♢ kom je toevallig langs een groenteman?

Bijvoeglijk naamwoord: toe-val-lig
... is toevalliger dan ...
het toevalligst
de/het toevallige ...
iets toevalligs